Skleroterapia piankowa to znana od około 200 lat skuteczna i małoinwazyjna metoda leczenia żylaków. Swoje rozpowszechnienie zawdzięcza pojawieniu się na rynku farmakologicznym coraz bezpieczniejszych leków.
Od dziesięcioleci „leczenie żylaków” wiąże się z leczeniem szpitalnym, krwawą operacją i długim okresem zdrowienia. Niewydolność żylna jest chorobą wielowątkową i czasami zabieg jest dobrym lub najlepszym rozwiązaniem, lecz w XXI wieku pacjentowi ma do dyspozycji różne sposoby leczenia. Bardzo ważna jest diagnoza i odpowiednia klasyfikacja pacjentów do każdej z metod.
Zatem na czym polega skleroterapia piankowa (obliteracja żył)?
Zdjęcie 1. Przygotowanie „pianki”
Skleroterapia piankowa to metoda wstrzykiwania leku do żył (żylaki o małej średnicy są obliterowany lekiem w postaci płynnej, o większej – tzw. „pianką” lekiem przygotowanym metodą Tessariego), która powoduje ich kurczenie się oraz widoczne znikanie pajączków z zewnętrznej powłoki skóry. Ściany żylaka wiotczeją i zamykają się z powodu zaniku ciśnienia w żylaku (zamykanie się ścian żylaka nazywane jest fachowo obliteracją) i powoli zanikają. Zabieg powinno wykonywać się pod stałą obserwacją USG, aby wszelkie zachodzące w żyłach zmiany były od razu widoczne. Tylko kilkukrotne powtórzenie skleroterapii piankowej może doprowadzić do ostatecznego zaniku żylaków i pajączków. Jeden zabieg trwa od 15 do 30 minut.Ta procedura jest powtarzalna. Lekarz prowadzący wyznacza nam właściwą liczbę zabiegów po wcześniejszej diagnozie na podstawie badania USG.
Zdjęcie 2. Wstrzyknięcie środka obliterującego pod kontrolą USG
Kto nie powinien stosować skleroterapii piankowej:
kobiety w ciąży,
osoby z chorobą nowotworową,
osoby cierpiące na chorobę zwyrodnieniową,
osoby cierpiące na chorobę reumatyczną,
osoby cierpiące na zakrzepicę żył głebokich.
Skleroterapia piankowa: jak postępować po zabiegu?
Po skleroterapii piankowej przez miesiąc trzeba nosić opaskę uciskową ( obecnie zalecane jest noszenie pończoch lub rajstop uciskowych). Należy unikać gorących kąpieli, dłuższego stania lub siedzenia. Zalecany jest aktywny tryb życia – przynajmniej godzinę dziennie należy poświęcić na spacer. Należy też obserwować nogi, czy nie wystąpiły powikłania po zabiegu. Należą do nich:
przebarwienia skórne,
martwica tkanek,
zapalenie żył,
wstrząs uczuleniowy jako reakcja alergiczna na wstrzykiwany środek alergiczny.