Anoskopia jest jednym z badań proktologicznych, wykonanie którego możliwe jest w gabinecie, nie ma zatem konieczności odwiedzania szpitala. Anoskopia polega na oglądaniu końcowego odcinka odbytnicy za pomocą wziernika, tzw. anoskopu. W czasie badania oprócz oceny obecności zmian chorobowych można wykonać proste zabiegi terapeutyczne, a także pobrać wycinek do badania mikroskopowego.
Wskazania do anoskopii to:
- hemoroidy
- stany zapalne śluzówki kanału odbytu
- uszkodzenia odbytu
- niektóre nowotwory
- zmiany patologiczne błony śluzowej odbytnicy
Jak przebiega anoskopia?
Badanie wykonuje się albo na leżąco (pacjent leży na boku z kolanami zgiętymi i podciągniętymi do klatki piersiowej) lub na stojąco, w pochyleniu. Na co najmniej 10 minut przed badaniem, do odbytu wprowadza się żel znieczulający. W odbycie umieszcza się anoskop, który ma od około 8 cm do około 10 cm długości. W trakcie badania lekarz może prosić o napinanie i rozluźnianie mięśni, co ułatwia mu obserwację badanego odcinka jelita. Wynik badania w formie opisowej pacjent otrzymuje zaraz po jego wykonaniu.
Możliwe powikłania anoskopii:
Najczęstszym powikłaniem po anoskopii jest lokalne podrażnienie błony śluzowej odbytu, co może doprowadzić niekiedy do krwawienia. Bardzo rzadko dochodzi do zakażeń lub zanieczyszczenia odbytu.
Jak się przygotować do badania
Na badanie anoskopem należy przyjść na czczo. Można natomiast pić napoje niegazowane do ok. 6 godzin przed badaniem. Około 4 godzin przed badaniem należy wykonać lewatywę za pomocą specjalnych wlewek doodbytniczych (np. Rectanal – dostępny w aptekach bez recepty). Pozwoli to na dokładne oczyszczenie odbytnicy i przeprowadzenie wiarygodnego badania. Jeżeli pacjent przyjmuje leki może je normalnie tego dnia wziąć. Anoskopia jest badaniem bezbolesnym dlatego też nie podawane jest znieczulenie. Czasami osobom nadmiernie zaniepokojonym badaniem można podać środki uspokajające. Podczas badania może towarzyszyć uczucie rozpierania odbytnicy. Badanie trwa zazwyczaj ok.5 minut.